Her gün geliyorum ya, senin yanýna,
Bir nefes gibi geçiyor ya, o bir dakika,
Uzansam dokunup, tutacaðým elini,
Ama uzanamadan, bitiveriyor o bir dakika;
Çýkýyorum çaresiz, kalabalýk caddeye,
Sanki yapayalnýzým, yaþamdan kopmuþum,
Sonra düþünüyorum, aklýma geliyor o bir dakika,
Bana umut oluyor, belki yarýn tutarým ellerini;
Akþam oluyor o umutla, telefonum hep suskun,
Gece geçmek bilmiyor, uyumak ne mümkün,
Dört duvar arasýnda, çaresiz bir mahkum,
Düþünüyorum ne yapabilirim !
Yine umudum, o bir dakika;
Tekrar güne baþlýyorum, o umutla,
Bir enerji yükleniyorum, canlanýyorum,
Aklýmda o bir dakika;
Ne kadar kýzsam da, gücensem de, darýlsam da,
Benim tek umudum, yine de O BÝR DAKÝKA…
Selami ÞAKACI