Bir kuþ gibi konmuþtun, yüce gönül daðýma
Sarmýþ, sarmalamýþtýn, can olmuþtun sen bana.
Tarumarken her taraf, gül olmuþtun baðýma
Huzurla uyuduðum, han olmuþtun sen bana.
Dünyada ki cenneti, sen var iken yaþadým
Sana olan sevdamý, þiirlere döþedim
Varlýðýn bir nimetken, yokluðunda üþüdüm
Damarýmda dolaþan, kan olmuþtun sen bana.
Sen var iken yanýmda, baþým göðe ermiþti
Gönül sevda baðýndan, bana güller dermiþti
Gönlümde ki cananým, bana gönül vermiþti
Destanlar yazýlasý, þan olmuþtun sen bana.
Ahmet Moran
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.