OY GELİN

Yol erkanýn var, bize sunduðun hasmýdýr

Kapýnýzdan girersek, gülen yüzün varmýdýr

Çayýnýn deminde, gönülden eklediðin hazmýdýr

Betinde bereketinde, gözün gönlün tokmudur

Ýþe elin yakýþýr, yürürken tezcanlýmýdýr

Eli ayaðýn düzgün, iðneye ipi geçirirmidir

Bir aþta, bir iþte gördüm, sözcükler saklýmýdýr ,

Ekmeði dökmüyorsun, kadir kýymet varmýdýr.

Hem alçak gönüllüsün, tatlý dilin varmýdýr

Az konuþursun, azý çoktan anlýyormudur

Paltoyu tutuyorsun, nezaketin varmýdýr

Ayakkabý diziyorsun, yolun erkanlýmýdýr

Kardaþýn, baban aþir, köklü kömeçlimidir

Bizimle hem bu yolda, yar ve yardýmcýmýdýr

Gördüðüm hep hatýr, zamanýn gelmiþmidir

Oy geline, bu soya yakýþýr bir niþanmýdýr

Düðün dernek olsada, ahalide varmýdýr.

OY GELÝN...

Oy gelin öyküsüde edebiyatdefteri.com/yazioku.asp?id=118894 eklidir.

Yazan - Hülya COÞKUN
Fotoðraf - Levent YAVUZ



Sosyal Medyada Paylaşın: