Muhannet değildir,sevgimiz bizim...

Kime sitem etsem,kime naz etsem,
Baþtan kara imiþ,yazýmýz bizim...
Ne çare feleðe,kahredip küssem,
Ezelden böyleydi,sýzýmýz bizim...

Buðday olup,tarlalara ekildik,
Baþak olduk,el elinde derildik,
Dik görünüp,için için yýkýldýk,
Dane vermez oldu ,dalýmýz bizim...

Dil bilmezdik,pazarlarda satýldýk,
Koyun olduk,sürüsüne katýldýk.
Karýn tokluðuna,yandýk,yakýldýk,
Baþ eðdik,kýrdýlar kolumuz bizim...

Hayat hep ders verir,öðretir,sandýk,
Ýyiye,kötüye,her söze kandýk,
Aðuya,zehire ekmeði bandýk,
Dünyamýzý,zindan ettiler bizim...

Her birimiz,bir diyara atýldýk,
Damla damla yaðmur olduk,döküldük,
Kendin bilmezlere,biz de büküldük,
Hatýrýmýz,gönlümüz yýktýlar bizim...

Düþe,kalka yürümeyi öðrendik,
Keskin olmak için,her dem bilendik,
Hergün,bir umutla sevgi dilendik,
Sevgimizi sürgün ettiler bizim...

Geçti ömür,güze gelip,dayandý,
Bir yiðidin,sevdasýna boyandý,
Bu dünyada,tek hatýrým sayandý,
Kocayýnca ,çekilmez hiç nazýmýz bizim...

Bre dünya,sor bakalým güldüm mü,
Türlü muratlardan,murat aldým mý,
Sen de birgün,hatýrýmý sordun mu,
Yetti ömür,geldi sýramýz bizim...

Býrak kader,yol eyledin üstümü,
Caný,cananýna hepten küstü mü..?
Artýk gönüllüyüm,örtüm üstümü,
Muhannet deðildir,sevgimiz bizim...

Muhannet:Alçak,korkak,namert


02.08.2004 Avusturya,Viyana

Sosyal Medyada Paylaşın: