GÜZ DEFTERİ

Kendini anlat diyorsun, gün aðarmadan
Gecenin diliyle seslen
Rüzgârýn gözüyle bak gözlerime/sýcak, esrik
Varsýn gurbete düþsün gölgen
Yüzünü döndüðün yer sýla
Kýrýlgan mevsimlere benziyorsun
Zaman ve mekândan uzak.

Dalýp gidiyorsun varlýðýmdan habersiz
Merdiven uzatýyorsun gökyüzüne
Yýldýzlara deðiyor baþýn, gülüþün güneþe bedel
Koçero sanýyorsun kendini/masum yüzlü eþkýya
Issýz koyaklarýn hükümraný, sicili bozuk çingene

Kendini seyre çýkýyorsun karþý kýyýlara
Alaca karanlýðýnda akþamlarýn
Þarapla yýkýyorsun patikalarý
Bir yanýn gök gürültüsü
Kelebek zarifliðinde bir yanýn
Nereden gelip nereye gidiyorsun, meçhul
Bir nehir bilinmezliðinde
Bütün hayallerin gerçek, bütün gerçeklerin yalan
Silinip gidiyorsun zamanýn gözlerinden
Dudaðýndan düþürmediðin ýslýðýn kalýyor geriye
Bir de rüzgârlar.

Gecenin bitimindesin, günün aðarma vakti
Daðlar mühürlendi, atýn yorgun
Ateþinin alevleri sönmekte
Sesine ses vermiyor ipek þalda saklý hançer
Düþlere yer yok bulvarlarda, caddelerde tay kiþnemez
Vurulmuþ at iskeletleri yatýyor mavzer çattýðýn daðlarda
Sýðýnacak neren kaldý
Gökkuþaðýndan baþka

Elimi býrakma, gölgen eksilmesin üstümden
Mayýs yaðmurlarýnda öp beni, seyrimize çýksýn el alem
Düþlerin erguvan rengindeyim
Seninle sürüyor seninle baþladýðým masal
Bütün suçlarýný baðýþlýyor, kutsuyor bütün günahlarýný
Peþinden koþtuðun ömür
Bilirim iflah olmazlýðýný
Aþka ferman neylesin
Bahar yakýþýyor sana.
Sosyal Medyada Paylaşın: