Yalan Gözlerin...
Anlamadým gözlerindeki nefreti.
Sanmýþtým bu Dünya’da ki Cennetim.
Baþýmda estirdin kavak yelleri.
Bilmiþtim ki ben seni gönül servetim...
Hani gülerdi gözün bakýp yüzüme
Söylerdin elâlemlerden bize ne
Uzanýp yatardýn yorgun dizime
Okþuyorken saçýný titrer di elim...
Aðlýyorken gözünden akan yaþlarla
Yeminler ederdin ah! birde Allah’a
Uyandýðýn her günde yeni sabahda
Hep yanýmda olmaktý hani dileðin..
Ýnammýþtým aþkýna caným bilirdim
Gözlerim görmedi hiç baþka birini
Düþünmeden yolunda sana ölürdüm.
Býraktý uçuruma beni ellerin...
Erdinmi muradýna gülermi yüzün?
Dinermi yüreðinde bilmem ki sýzýn?
Tükenmesin dilerim kalbinde hüzün.
Aðlasýn sonsuza dek yalan gözlerin...
Bilmiþtim ki ben seni gönül servetim...
Okþuyorken saçýný titrer di elim...
Hep yanýmda olmaktý hani dileðin..
Býraktý uçuruma beni ellerin...
Aðlasýn!...
Aðlasýn sonsuza dek, yalan gözlerin...
Erdinç SERT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.