DEĞİŞMİŞ

Son günlerde deðiþmiþ bakýp gördüðüm her þey
Gülücükle kahkaha gözden dökülen yaþlar.
Dokunmuyor ki bana ses vermiyor sanki ney
Artýk güzel durmuyor ipince hilal kaþlar.
Yüzlerde tebessümler dönüþmüþ sýrýtýða
Okkalý kelimeler hafiften kýrýtýða.

Sokaklar bir karanlýk bir karanlýk ki sorma
Bir aþina yüz yoktur göz alýþýk olmasa
Gelmez iki damla yaþ boþa kendini yorma
Kara uzun bulutlar gelip gönle dolmasa.
Contalarý bozulmuþ neden damlatýr gözler
Bir çift laftan alýnýr dokunmazdý ki sözler.

Zaman hýzlý bir tren molalar da saniye
Kameranýn merceði hýzlý çeker galiba
Kim itibar eder ki benim gibi faniye
Alkýþlar da deðiþmiþ bütün hepsi maðluba.
Saðlam idi ellerim þimdi neden titriyor?
Daðlar aþan ayaklar hiç bir yere gitmiyor.

Ne oldu baharýma çiçekler de dökülmüþ
Karlar yaðmýþ içime donmuþ fikirlerim.
Kök salmýþ düþünceler birer birer sökülmüþ
Yýkýlýnca virane çýkmýþ sanki kirlerim.
Güneþ bana baksa da artýk ýsýtmýyor ki
Sokakta sarhoþ bile bakýp sýrýtmýyor ki...

Kulak kesiliyorum okunan salalara
Bestelenen þarkýlar hep mi hüzün kokuyor
Sýðýnmýþým kaðýttan yapýlmýþ kal’alara.
Çelikten halatlarla bana libas dokuyor.
Mehtap gitti uzaktan bana el sallar oldu.
Ýpincecik fidanlar kuruyan dallar oldu.

Ýçimde hafakanlar karanlýklar kol gezer
Ölüm mü sesler yoksa? ince ince bir korku...
Bir düþünce oturur koca bir ömrü ezer
Geri dönüp bakýnca hayat sadece tortu.
Zaman akýp gitmiþ de bizler yolda durmuþuz
Ölüm acý bir gerçek meðer hayal kurmuþuz.

Sosyal Medyada Paylaşın: