ANA (askerlik hatırasi)
Saðollaþýb men sizlerden ayrýldým,
On sekkiz aylýq qürbete yollandým,
Bu hesrete men özüm de çox yandým,
Sil göz yaþlarýný, aðlama ANA!
Yanýndayken qedrini men bilmedim,
Olub ki, iþ buyurmusan, etmedim,
Ýndi peþman olacaðmý bilmedim,
Haqqýný, südünü halal et ANA!
Men esgerem, günüm keçir kederli,
Esgerin var defterçesi, qelemi,
Qeyd edirem qayýdacaðým günleri,
Menimçün heç vaxt darýxma sen ANA!
Gün gelecek, men qayýdacaðam geri,
Dua ele, aç göylere elleri,
ÝnþaALLAH men qoruyub elleri,
Gelib ellerinden öpecem ANA!
Sen rahat ol, oðlun cebhelerdedir,
Ne olsun ki, o, qürbet ellerdedir,
Aðlý-fikri hemiþe sizlerledir,
Onunçün heç vaxt üzülme Sen ANA!
Þeir yazmýþam men Senin adýna,
Çox baðlanma Sen, esger övladýna,
Layiq görülsem men “Þehid” adýna,
Menimçün yas tutub aðlama ANA!
11.08.2011
03:42
Lokman Askerov
Sosyal Medyada Paylaşın:
Loğman Hasanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.