Çocukca bir hevesle yüce daðlara çýktým Havasý çarptý beni birden midem bulandý Alýþkýn deðildim ki elimi orda yaktým Aþk yüksekte dediler söylenenler yalandý Umutla beklemiþtim seven gönle hediye Kandýrmýþlar hep bizi Kaf daðýndadýr diye
Sevgi hamur gibiymiþ kývamýnda olmalý Nasýl þekil verirsen öyle piþermiþ meðer Mayasý tam kývamda geleceðe kalmalý Emek verip yoðuran en güzeline deðer Yamuk piþmiþ sevdayý benim midem almadý Zorlasam yemek için o da bana kalmadý.
Ýyiyle kötü neydi sevende iþi neydi Dilin kemiði yoksa dokuz kursak verildi Al kuþaða sarýlan emanet denen þeydi Ömür heba edillip yalancýya serildi Kul hakký kalmaz yerde bunu takan oldu mu Sevene günah deyip acýyanlar kaldý mý.
Emekleri harcamak bu kadar kolay mýydý Hatýr gönül nerede kapýlardan kim kovdu Çirkin yüze sürülen gizliden kalay mýydý O yüzdendi belki de giden arkadan sövdü Gerçek serildi hemen gecikmeden ayaða Ben basitlik yapmadým sýðdýrmadým uyaða..
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.