Gövdemden kopan çýðlýk geceleri korkutur Yýldýzlar delirip de sabah koynuma girer Saçlarým göze gelir zülüfleri sarkýtýr Haber vermeden bir el dert busesini sarar Kokularýý toplayýp götürür aþk iline Bir aðýt yapýþtýrýr kor ateþten diline.
Yaþanan her ayrýlýk tabuta çivi çakar Gittikçe eriyorum bu gurur hala niye Bir elim gelecekte diðeri sabýr çeker Korkuyorum kendimden çeker vururum diye Sevda yalan dillerde ben Mevlana’da kaldým Yakýþmadým riyaya göz açýk düþe daldým.
Ne istersin be gönül rahatlýk batar sana Kavruldun yetmedi mi artýk söndür yangýný Tuttuþtuðun her alev çare olmadý cana Bundan böyle bul artýk layýk olan dengini Sürüklenip gidersin gözyaþlarýn sel olmuþ Yýkýlan duvarlarýn aþk enkazýyla dolmuþ.
Ayvazým DENÝZ
Çigan:Çingene Örnek: Edith Almera / Kafeþantanlarda muhabbet toplayan / Bir Çigan orkestrasýnýn / Birinci kemancýsýdýr. O. V. Kanýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.