ANASTEZİK YARINLAR
Tövbesi yoktu bu aþk/ýn..
Zirvesinde buzullar salkým saçak
Aþk çýkmazý
Anadan üryan gülüþler
Eyy sevdasýna ömür adadýðým
Ýçsel düþüncelerime kurþun döktüren zemheri
Ben/ki hüzünlerimi yastýk altý ettim
Sevdam gibi
Yaslanýp aðýtsal resitaller döküyorum hasretine
Bir parça erimiþ kül rengi umut
Bir parça aþk yanýðý örselenmiþ yürek
Çorbaya tuzda eklemek istersin diye düþündüm
Kan revan savaþ artýðý sahipsiz cenin.
Ölümlerime gül ektim
Sevdalýlarýn yarýnlarýnda þafak atsýn diye
Taranýlasý saçlarýma ilmek ettim arsýzlýðýný düþlerimin
Sende var olmak
Sende yaþamak
Ömürlüðüne deðil
Ölümüne mültecin olmak.
Biliyormusun ..?
Pespembe düþlerim yok artýk
Sensizliðe umut baðlayýp gül açan
Zirvesindeyim çiya nýn
Buzul sarkýklarýndan tesbihim
Her dokunuþa bin ah edip
Arþýnlýyorum serzeniþlerimin sessiz çýðlýklarýný
Nikotin baðýmlýsý gibi
Anastezik yarýnlar kuruyorum düþlerime
Kuþ uçmaz kervan geçmez mevsimindeyim sensizliðin
Birden gün görmemiþ küfürlerim savruluyor semaya
Üç kuruþ mutluluða sattýðýn aþk/ýmýza dökülüyorum
Avuçlarýma birike birike.
Hediyen/e çok teþekkür ederim sevgili
Tarihi yanlýþ yazmýþsýn sanýrým
Ben seni tanýdýðým gün yitip gittim gözlerinin derinliðine...
Emel Bayrak
24 temmuz 2013 02:21
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.