Kemiði kýrýk dilinin
Sertliðinde saklanýr
Zalimliðin
Biz görürüz de
Onlar gördüðümüzü
Görmezler
Biliriz
Karadýr gözün
Örtülü denizden gelen
Emanetleri toplarken
Ve
Hiç
Tökezlemez nefsin
Kibrinde cehalet oynaþýrken
Deli bir kýyamdýr
Kalbinin
Ýnkar makamý
Topraða
Ýnsana
Ki,
En çokta yaratanýnadýr ihanetin
Akýl
Aklýný çoktan terk etmiþtir
Yok sayarsýn bizi
Kana deðer ellerin
Sapak noktasý…
Hep susarken
Ýçten içe
Birden
Çoðalýr öfkelerimiz
Ansýz
Bir itiraz ateþi yanar belleklerimizde
Ýþte o an
Görmeyen gözlerinin önünde
Biter rüyalarýn
Artýk
Hep
Aþikardýr seni delirten
O cümle dudaklarýmýzda
Ýsyan!...
Taylan KOÇ