Cemil'in İsmail 2

Büyük melek gelip baþladý ki iþe,
Kor ateþ düþtümü evlada, eþe.
Kalmadý köyümde o eski neþe.
Mekanýn cennet ola Cemil’in Ýsmail.

Çekildi gözüne bir kara perde,
O koca bedenin kaldý mý yerde.
Bilinmez ki soyka ölüm gelecek nerde.
Mekanýn cennet ola Cemil’in Ýsmail.

Kuþkayasý köyünün doðal doðasýyýdýn.
Güçcük aðalarýn büyük aðasýyýdýn.
Yetimin yoksulun gerçek babasýyýdýn.
Mekanýn cennet ola Cemil’in Ýsmail.

Kapýya kurdularmý bir kara kazan.
Bozulmasýn isterim o eski düzen.
Çare yok takdiri yazmýþtýr yazan.
Mekanýn cennet ola Cemil’in Ýsmail.

Ölüm haktýr elbette gelecek baþa.
Genç, ihtiyar bakmýyor ki vallahi yaþa.
Sýrasý gelenler yatýyor o mermer taþa.
Mekanýn cennet ola Cemil’in Ýsmail.

Birgün de Hikmet’i ölmüþ duyarlar.
Üzerimde olan varým soyarlar.
Götürür bir karanlýk kabre koyarlar.
Mekanýn cennet ola Cemil’in Ýsmail.

Hikmet MERCANLI
Sosyal Medyada Paylaşın:

hikmet72 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Öğretmenim İstanbul’a gelişim Köyüme özlem Oğul Bakan’a mektup Ahu gözlerin Ankara’nın yalakası İsmail Herşey paraymış TORPİL ARIYORUM !