İsmail

Döndün birdenbire kuru yapraða.
Doldu mu verilen süre Ýsmail?
Hasret kalmýþ gibi kara topraða,
Dayamýþ düþünü yere Ýsmail.

Aðayýdýn, bey idin, köye sýðmazdýn.
Garibin gurabanýn hatýrýna deðmezdin.
Birinin hakkýný ötekine vermezdin.
Sonunda ömür oldu fire Ýsmail.

Dosta hoþ göründün zararýn kendine.
Ýnsanlýðýn sýðmazdý gönül bendine.
Düþürdün dostlarýný ayrýlýðýn derdine.
Mekanýn cennet ola bire Ýsmail.

Toplandý dostlarýn cenazeye gelirler.
Lakabýna Cemil’in Ýsmail derler.
Cihana zor gelir senin gibi erler.
Lakabýn si mgende süre Ýsmail.

Sevenlerin de yüreðini sýzdýrdý.
Torunun Murat destanlarý yazdýrdý.
Mercanlý da deyiþleri dizdirdi.
Boyanasýn çiçeðe, güle Ýsmail.

Hikmet MERCANLI
Sosyal Medyada Paylaşın:

hikmet72 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Öğretmenim İstanbul’a gelişim Köyüme özlem Oğul Bakan’a mektup Ahu gözlerin Ankara’nın yalakası İsmail Herşey paraymış Ezilenler birlik olun