Gecenin gündüzle buluþtuðu ýssýz bir zamandayým Karanlýðýn yorgun sessizliðinden kalanlar can verirken satýrlarýma Yine baþrolde sen varsýn yüreðimin çýðlýðýnda Biz sonu olmayan bir aþk masalýydýk Sonumuz mutlu veya mutsuz bitmemiþti Yarým kalan bir aþkýn hikâyesiydik
Bana dair ne varsa her þey sende anlamlýydý Sen ise bana en çok yakýþan kelimemdin Beni en iyi tanýyan sendin Her zaman seni seveceðimi bilen yine sendin Býrakýp gidende sendin
Ýstediðin gibi bir adam olamadým Ben bir türlü kahramanýn olamadým Ama seni sevmekten usanmadým Sen yüreðimi öksüz býraktýn
Gözyaþlarýma yazdým sen giderken söylediðin cümleleri ““Biz hüzünlü bir þarkýnýn notalarýyýz Bir aþk romanýnýn en acý cümleleriyiz Ben sendeyken sensizim Aþkýn mutsuz tarafýyýz Artýk sana ait deðilim..””
Kollarý olmayan bir adamýn hayata sarýlma çabasý gibi Gözleri görmeyen bir adamýn bir çift göze hasreti gibi Dilsiz bir adamýn sevdiðine “seni seviyorum” diye haykýra bileme umudu gibi Saðýr bir adamýn en güzel aþk þarkýlarýný dinleme isteði gibi Bir annenin yeni doðan bebeðini koklayýp sevmesi gibi Sevginin en temiz ve en sadýk hali gibi Ýþte öyle sevdim seni deliler gibi Nerden bilebilirdim kalbi olamayan birini sevmiþim Umutsuz bir zavallý gibi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
zapata67 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.