SUSMUŞ ŞİİRLER KONÇERTOSU....

anlamasan diyorum
yani anlamaya çalýþtýklarýný unutsan
hor görsen beynini kemiren düþünceleri
yani koyver/sende kaybolsa zamanda
acýt/masan içindeki sesi
vurdumduymaz bir hikayede bulsan kendini
yani sislerden geçip/de gideni anmasan düþkünler gibi....

masa üstündeki daða/nýk mektuplarda asýldýn
siyah beyaz fotoðraflarda silik bir anýdan ibaretsin
piyanonun tuþlarýnda saklandýn yýllarca
hani kim sildi kirpiklerinin ucundaki çiðleri...

ecel/mi çaldý kapýný azrail/mi derdine ortaktý
ne olur anlamasan artýk diyorum
þu ahir zamaný
bak çocuklarda büyüdü ve hayaloðlu öldü
onun þiirlerinde ne çok aðlarsýn halbuki
ahmet arifin mýsralarý sarardý
ve þose boylarýnda gebermek
nazýmýn þiirinden fýrlayýp gerçeðe karýþtý...

uslan artýk uslan/dýr yaraný
ön bahçedeki çiçekler kurudu
saksýlarda düþler boþ bir hicran
kaybedenin kaybettikleri unutuluyor
ve unutulmaz olanlar hep hafýzalarda yaþýyor...


ve sokaklar yine sessiz olur
kör ayinler karýþýr karanlýða
dilinin ucuna tünemiþ sessizlikten
hazan yapraklarý uðurlanýr
öyle kaybetme kendini uðursuz gecede
mektuplar yine daðýnýk
fotoðraflar sarardýkça sararýr
ve sonun ezgisi
her deðiþen zaman
yolculuklarla bilmediðin yerlere
bilmediklerinle uðurlanýr.....

artýk vakit kendinden birþeyler koparma vaktidir
ölüm yaklaþtýkça soluðun ihtiyar bir þiire yoldaþ olacaktýr....

Sosyal Medyada Paylaşın: