‘’Gel’’ baharla birlikte çiçeklenir Kýr çiçeklerini giyinir üstüne Gökkuþaðý takar saçlarýna Bir ümide yelken açar Rüzgar çýkar Sürüklenir bulutlar saçlarýnda ve Yaðmur yaðar...
‘’Gel’’ gazel olur, toprakla hemhal olur Beklersin yollarýný Hüzün dökülür þakaklarýndan Kara gözlerinden hüsran akar Özlem akar Beklersin ’’Gel’’ bir türlü gelmez Gaipten ses gelir ’’Gel’’den gelmez...
‘’Gel’’ içimde isyana kalkmýþ bir gezginci Bütün uzuvlarý esarete mahkum eden Varlýðýn ümidi kara gözlerinde Çil çil sevdalar dökülen Yediveren çiçekleri yeþerir Ellerinde
‘’Gel ‘’ topraðýn koynunda Ümidi alýp yere çaldý Ne yürek kaldý Ne gönülden eser Hepsi ‘’Gel’’ için Derin uykuya daldý
Hepsi bir GEL için Derin uykuya daldý..... Sündüs ARSLAN AKÇA
Sosyal Medyada Paylaşın:
fıratınkızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.