umut ekmeðim, ilmek ilmek yüreklim. gözlerinde hep mevsimleri görürüm. yazý, kýþý, ilk gelen baharý, giderken son aþký.. yüreðime dokunan kar taneleri gibi. ellerinde kýnalarýn süsü. gel be köylü kýzý gel.. sende gel! umudu ilmek ilmek örelim beraber. sevdalý günlerin gecesinde, serçe kuþu hevesleniyor bak uçmaya.. martýlar sesine alýþmýþ, çaðýrýnca koþuyorlar senin elinden yem kapmaya.. ne güzeldir sevgili ! ne güzel ! saçlarýnýn kýzýllýðýnda, akþamýn serinliðinde o gölde yýkanmak, gel be köylü kýzý gel.. utanma, þehirli de ne varsa sende de var, olmayan duygular, mavi gülüþlerinde gizli sýrlar.. sevgiliye emanetin.. vebalim boynuna, kýz gelirken umutlarýný bohçala da yanýna al...
cem 23.07.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cemil Ateş Şiir Yazarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.