İstanbul Ağlıyor

ÝSTANBUL AÐLIYOR


Gönül sofrasýna hasret yaðýyor
Gorenler halime yürek daðlýyor
Kalbim yalnýzlýða kara baðlýyor
ÝSTANBUL AÐLIYOR, BEN AÐLIYORUM...

O þimdi uzakta benden habersiz
Bilirim halini; keyfsiz, hevessiz
Konuþmaz kimseyle, ben kadar sessiz
ÝSTANBUL AÐLIYOR, BEN AÐLIYORUM...

Gelirimde; seni bulurum dedi
Aþkla kollarýma alýrým dedi
Gün boyu seninle kalýrým dedi
ÝSTANBUL AÐLIYOR, BEN AÐLIYORUM...

Damlayan her damla canýma düþtü
Hayali buraya yanýma düþtü
O bana can verir, kanýma düþtü
ÝSTANBUL AÐLIYOR, BEN AÐLIYROUM...

Þimdi bu sinemde gül olup açtý
Ruhum kanatlandý uçtu da uçtu
Nuru Ýstanbula ýþýklar saçtý
ÝSTANBUL AÐLIYOR, BEN AÐLIYORUM...

Yaðmur bile senden haber vermiyor
Sensiz bedenime huzur girmiyor
Benden baþka kimse; keder dermiyor
ÝSTANBUL AÐLIYOR, BEN AÐLIYORUM...

Sözüyle, özüyle oldum uþaðý
Aðlatýr özlemler, seven aþýðý
Nerde kaldý, nerde; þu gökkuþaðý?
ÝSTANBUL AÐLIYOR, BEN AÐLIYORUM...

Kadir DURAK

lebiderya
Sosyal Medyada Paylaşın: