Ve hiçbir þeye benzemiyor gidenlerin ardýndan
Su dökmek topraða
Gecikmiþ bir þiirdi oysa zaman
Gidenlerin ardýndan gözyaþlarý ile yazýlan….
Geride kalanlarýn þiiridir bu usta
Örsü döven iþçinin deðil
Hele þu akþamcý kahvesinin önündeki çocuklar
Bakmasýn bu gün yüzümüze
Kedilere ekmek ver önce,
Sonra kuþlara yem,
Akþam sefalarýný sula, toprak cayýr cayýr kor
Ýstersen dilencilere de hal hatýr sor
Boyat ayakkabýlarýný
Ama sakýn aðlama..
Bu gün onlara su dökmeyecek bulutlar
Dem çekmeyecek güvercinler, yok olmayacak umutlar
Ýçimde bir kýyamet
Kimine sual, kimine himmet
Hikâye aramýyor bu gün sokaklar usta
Adým baþý ölüme dursa da hayat
Hikâyelerin ardýndan sesleniyor bugün hüzün
Dökme öyle hemen yüzün
Otur þuraya be usta, topla yüreðimi
Bu kýyameti içimden sensin alacak
Azrail deðil..
Bilinmez kim ölecek, kim kalacak….
Semtimize uðramazken Hýzýr
Bu yürek ölüme nasýl da hazýr
Elimde kürek, yüreðim her gün bir acýyý kazýr
Oysa…
Bir duanýn suflesini hatýrlatýyor þu ezanlar usta
Ýlk babamdan duyduðum
Âmin deyip döþ ucuma koyduðum
Sýcak pide kokusu ile coþan
Babasýnýn peþinden koþan,
Yoksul muhitlerin zengin çocuklarýydýk usta
Mevlit þekerlerinin üzerindeki lokum gibiydi
O günler
Bir cami avlusunda ney sesi duymakla eþ deðer
Babamdý belki neyzen
Neye üflediðini bilen
Hayatýmýzý nefesiyle ören
Bak usta bak babam taþ, kum
Þimdi mezarý baþýnda susmuþ çocukluðum
Ve ben ne zaman sana gelsem baba
Geride kalýþýma aðlar dünya
Neyzen sokakta da ney yok ortada usta
Ney!.. Nerdesin ney…
Susma neyzen, elbet farkýmýz var ölenden
Üflenecekse sur-a sen üfle, neyde midir can
Ney yok neyzen, ney yok,
Bir usta, bir ben… Ýkimiz
Hüner kimdeydi usta, söyle biz kimiz?
Ney aðlar neyzen aðlar..Elde bir tas su
Geride kalanlar mýydýk biz ..
Yasemin Demir 2013 Temmuzlu þiirler..
(Bu gün babamýn mezarý baþýnda düðümlendi bu dizeler boðazýma, sýrtýma vurdu þiir… Rahmet ve duayla, yüreðimdesin her zaman baba ruhuna el Fatiha)