sevgiliye mektup 2
Ey sevgili (2)
Dün gece yalnýzdým. Uyuyamadým. Uzun uzun balkonda gökyüzüne baktým. Güllere su verdim. Bir bardak þarap aldým. Oturdum. Bardaktaki þarapta seni sevdim. Yýldýzlara senin yanaðýnda dokundum, denizleri kucakladým gözlerinde…..
Ey sevgili nasýlsýn,
Nasýl geçiyor günlerin bilmiyorum. Neler yapýyorsun bilmiyorum. Mesela bu gece kiminlesin, gülüyor musun, ne yapýyorsun ne düþünüyorsun bilmiyorum.
Ne çok sevdim seni ne çok.
Nedenini anlamadan,
Bak ne geldi aklýma. Hani þehirden uzak bir lokantaya gitmiþtik. Bir akþamüstüydü. Saçlarýný toplamýþtýn. Bir liseli küçük kýz olmuþtun. Yüzüme bakarken þarap kýrmýzýsýna dönmüþtü yanaklarýn. Ellerin bir yelken gibi çýrpýnýyordu dalgalarda sanki, gözlerin ürkek bir serçe kuþu gibi kaçak, Bakýþlarýn içimi deliyordu sen farkýnda bile deðildin ey sevgili,
Güzelliðin deðil, beni alý koyan, acemi bakýþlarýn.
Dün gece yalnýzdým. Ey sevgili,
Ellerini arýyorum uyurken. Yoktun. Gözlerinde kaybolmayý özledim, Ey sevgili sana dayanamirem.
Paylaþmaktan vazgeçtim gözlerini. Vazgeçtim balondaki güllere seni benzetmekten. Vazgeçtim ey sevgili sensizlikten hadi gel.
Üþütme beni.
Kulaðýna gizlice söylemek istediðim çok sözüm var.
Bekli uzaktasýn yolun yarýsýný geçmiþsindir. Dönemesin, Ey sevgili.
Bil ki gidersen diyecek bir sözüm olmaz.
Seni sevmediðimden deðil. Özlemediðimden hiç deðil. Olur ya mutluluðun uzaktadýr, engel olmaktan korkarým. Ýnan seni üzmekten korkarým
Ey sevgili,
Sana yazýyorum hep en son þiirimi gecenin en sonunda,
Belki bir gün okursun, okurken dolar güzlerin aðlarsýn, ama aðlama olur mu.
Belki seni neden öptüðümü anlarsýn, döner yüzüme gülersin. Bekli aklýna bile gelmem.
Belki þimdi baþka bir þehirde bir baþkasý ile bir kadeh þarap içiyorsundur. Bir baþkasýna bakýyorsundur. Belki bir baþkasý sana bir gül veriyordur.
Oysa be sana yazarým özlemimi gecenin en sonunda.
Sen beni düþünme Ey sevgi, aðlamam. Aðlasam da içimde kalýr kimse fark etmez. Yüreðimin acýsýný benden baþka kimse bilmez. Hiç kimseye demem seni sevdiðimi.
Karanlýklarda gözlerinde kaybolduðumu. Demem hiç kimseye kollarýmda uyuduðunu.
Dün gece yaðmur vardý, bu þehirde
Dün gece yaðmur vardý
Bu þehirde
Kitapçýlar çarsýsý telaþlý, bir çocuk gibi
Kapatýyor kapýlarý
Yüzüne sevdanýn, hýrçýn…..
Balýkçý meyhaneleri dolu, gürültülü
Camlarý buðulu.
Dün gece yaðmur vardý
Bu þehirde.
Ey sevgili
Bir güvercin tünemiþ sanki,
Yüreðime
Yaðmurun sesine uyanacakmýþ gibi
Korkuyorum
Gök gürültüsü ile aydýnlanan yollarda
Yürümekten bir baþýma …….
Yüzün yansýyor akan sulara
Korkuyorum
Çizemem resmini yaðmura
Görürler
Kýskanýrým
Ey sevgili…..
Zor ve karanlýk bir zamandan geçiyoruz.
Yýllarýn birikimlerine basarak. Yaþadýklarý mý bir kenara koyarak.
Karlarý yeni eriyen bir daðýn eteðinde gül gibi açsýn istiyorum, Yüreðin. Her þafak sökümünde güneþe karýþsýn renklerin, her þafak sökümünde öp beni istiyorum.
Kaç akþamdýr yoksun. Kaç akþamdýr ay ýþýðýnda yalnýzým. Kaç akþamdýr yýldýzlarý seninle izleyemiyorum. Kaç akþamdýr ellerini tutmadan uyuyorum. Kaç akþamdýr gözlerini öpmedim senin haberin var mý Ey sevgili.
Bir türkü söyle bana
Öylesine, Kimseye yazýlmamýþ olsun. Kimse üzerine almasýn. Kimse seni duymasýn. Kimseler bakmasýn sana. Zülfün teline rüzgârdan gayrý kimse dokunmasýn. Yani öyle, ben öyle istiyorum.
Bir panayýr kalabalýðýnda sana mýsýrcý tezgâhýnda mýsýr piþireyim.
Türküler eþliðinde gece yarýsý.
Kaçýrma bakýþlarýný yüzümden.
Bir ürkek ceylan gibi.
Tut elimde yürüyelim kalabalýkta yavaþ yavaþ kaybolalým.
Annen duymadan
Her seviþmeden sonra aðladýðýný görürdüm yataðýmýzda. Dokunamazdým. Uzanýp göðsünden öpemezdim. Utanýr yüzüne bakamazdým. Az sonra sarýlýrdýn boynuma, baþýný koyar omzuma uyurdun. Ey sevgili
En yoðun doygularý yokluðunda yaþadým..
Yüreðimde bir keman aðlýyor þimdi. Yokluðuna, iri gözlerine, zülfünün teline,
Bir keman aðlýyor. Yüreðimde.
Gece bitiyor ey sevgili
Þehrin en ýssýz yerindeyim. Bir rüzgâr dokunuyor tenime birde hüzün.
Bir kacak gibiyim. Güneþin ýþýklarý ele verecek beni. Bitecek sanki özgürlüðüm.
Çýkacak ortaya karanlýkta sakladýðým, avucumdaki yüzün.
Çýkacak ortaya yüzümdeki çizgiler. Sacýmdaki beyazlar.
Yaþlandým Ey sevgili
Bir yol kenarýnda rüzgârda sallanan gelincikler gibisin.
Gel bana.
Mevsim kýþ olmadan
Dün gece yalnýzdým
Þarabým bitti. Sen gelmedin. Ýnan aðlamadým. Ýnan yatakta seni aramadým.
Ýnam yastýðý kucaðýma almadým. Ýnan hiç kimsenin gözlerinden öpmedim.
Ýnan hiç uyumadým. Ey sevgili
Bir güvercin penceremde
Kokun rüzgârda
Sen uzaklardasýn Ey sevgili
Þimdi güneþ doðmuþtur bulunduðun o uzak þehre. Çocuklar okul yolundadýr. Tezgâhtar kýz bitirmiþtir temizliðini. Çöpçüler küfür ediyordur yola tükürenlere. Serçe kuþu yavrusunu besliyordur. Martýlar balýk telasýndadýr iskeleden ayrýlan vapurun ardýnda. Gençler âþýk olmuþlardýr duraktaki kýzlara hiç konuþmadan. Kurtlar gelecek karanlýðý gözlüyordur. Gelincik çiçekleri sallanmak için rüzgârý. Kurak topraklar yaðmuru. Ben seni bekliyorum
EY sevgili neredesin.
05.08.2011
Ýbrahim AKDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.