karanlýk dedi, içinde bulanýk bir ses parýltýlý gelen gecede kuþkonmaz bir öpücük konacaktý dallara ve ayný sokakta, hasat adlý bir aþk yanacaktý...
çocuk dilinde, güfteden bir irkilme oldu ansýzýn ve kanadý, dudak ucundaki þarký gidiyor gibi yapýp da kaldý meridyen seviþmesinde özlem....
sýcacýk nefesin ortasýna daðýldý zaman içinden týrmandýkça þehvet olur olmazlara daldý öylesine masum, öylesine kendinden kopuktu heceler...
tenin baharýnda baþladý gece noktadan sonra ansýzýn uyandý aþk ve kaçakçý bir arzu susturucuya takýlý iki bedene kaydý, yýldýzlarýn ýsrarýyla...
ve pencere buðulanýrken duvarlar haritalara kazýndý biraz utangaç biraz da deli doluydu gece kabahatsiz bir sýcak ve ayný sessizlikte yýrtýlýyordu noktadan sonra uyanan aþk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
aslan bülent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.