bir çað deviren / bir çað doðuran âþîkârý sýr… surlarla örülü, sularla örtülü dalgalarýn öptüðü, en sevilenin sevdiði… þehre yazýyorum, alýn/yazýmý “yazýn” diye …
güneþ… gecenin zimâmýna hükmettiðinde yaralý gemiler þahidim olsun ki her batýþ farklýdýr ve her doðuþ, bir Ýstanbul göstermez…
ay… ayýrýr dalgalar diye “oyalanýr” Marmara’nýn kalbinde ki Dersaadet’te martýlar balýk için deðil bir bûselik vuslât için konar denize
bulutlar… cemâlini setretmeyi sayarken ar! yâd eldir nazarýnda göçmem diye nâlân eden göçmen kuþun her diyar
Âsitân… kaptansýz gemilerin rotasý sensin þehirlerin atasý sen
yaz… kaderin olmak için eder niyaz son/um olmasýn der ilkbahar ve Sibirya duasýna durur firkatini ölüm sayan kýþ, yakýþtýr çünkü! seni görmeyen tek bakýþ…
ey gönlümün ilelebet pâyitahtý kutlu belde, Belde-i Mahrûse! konmadan satýrlarýna aþkýn en eski figürü, ermemeli nihâyete bu þiir!
sesi kýsýk bir bülbülüm iftirakýnla aðlatma yâr… gülfemsin hem gülþen hem gülsün ya, hep gül sen.
Emre Çam Sosyal Medyada Paylaşın:
Tedâi-i Efkâr - Emre Çam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.