Âşk-ı Mecâzî

Sevgin; güneþin vurduðu þeffaf þeylerde
Sen, güneþe talip ol!
Ayna kýrýlýr, köpük söner...

Her mecâzî âþk,
Sînesinde bir hüzün tohumu saklar.
Yalancý sevdâlar, fîrâka gebe...
Âþkýn iksiriyle kendinden geçmiþ dost!
Bil ki: “Zevâli lezzet elemdir”


Aðlama Leylâ, mecnûn etme kendini...
Dökme gözyaþýný, gözümden düþüyorsun.
Delme daðlarý Ferhât!
Bu þirinlik kime?!
Yokluk madeninde, varlýk mý arýyorsun?
Kerem et Kerem’e Yâ Râbb!
Âþkýn aslýný göster.
Her yan Züleyhâ dolu...
Yusuf olmak; yürek ister...

Emre Çam



Sosyal Medyada Paylaşın: