Hüzün Demli Çay
Güneþ aþýp giderken gurubun rengi hüzün.
Yapraklarý dökülür sulara ömrümüzün.
Sayfalarý sararýr gittikçe öykümüzün.
Yine de ilham verir bize hüzün demli çay.
Güz mevsimi üþütür titrer içimiz biraz.
Dudaðýmýzda katre çaya karýþýr niyaz.
Artýk kýþa girizgâh sabahlar bile ayaz.
Yudum yudum gam verir bize hüzün demli çay.
Ýnce belli cerenler selam sabahý keser.
Sükunu arzularýz serde tufanlar eser.
Çaya tat vermez olur nice atsak da þeker.
Ýhtimal derman verir bize hüzün demli çay.
Toplar tasý taraðý çýkarýz bir sefere.
Düz yollar yokuþ olur aþk yolunda nefere.
Vazgeçmeyiz niyazdan çayý sevdik bir kere.
Makam-ý hüzzam verir bize hüzün demli çay.
Vardýðýmýz menzilde Leyla karþýlar bizi.
Ýçtiðimiz çaylarýn dudakta kalýr izi.
Zamana bir çýð düþer sarar sineyi sýzý.
Dem be dem nizam verir bize hüzün demli çay.
Ankara,20.07.2013 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.