GERİDE BIRAKTIKLARI İÇİN DÖNÜP ŞÖYLE BİR BAKTI!

Yaþam olanlarla olmayanlar arasýnda
Ama anlatýlanlar ise tüm olanlardý.
Basit fakat gerçek, güzel ama zor,
Acý ama hasret, çýkar bir sokak
Ama çýkmazlarla doluydu.
Sevgi, saygý, umut, hasret
Güzel, zor vede ayrýlýk,
Keder kaderle buluþmuþtu.
Herþeyi, herþeyi bulabilirsiniz.
Yazan oydu okuyamayan da,
Gören oydu göremeyen de
Sanki bir baþka insan vardý
Onunla bazen onsuzdu sanki.
Bazen umutlarýna sarýlan,
Bazen umutlarýna yenik!
Bazen çeliþkilerle umutlu ve kararlý o.
Kim olabilirdi karmaþýk insan tabiri
Onun için azdý bile
Daha farklý, çok dahasý vardý
Güçlü ama güçsüz
Bir yandan varolma kavgasýyla
Bir yanda yok etme çabasý arasýnda
Savrularak belki o zaman
Haddi olmayarak kalemini alacak
Defterini karalayacaktý
Defteri ve kalemi onun için dosttu
Hesapsýz ve kitapsýz.
Yaþamda ilerlerken
Gerçek dostlarada rastlamýþtý tabi.
Þimdi ya geride býraktýklarý
Yada yaþadýklarý dostlar
Yarýnlarda unutulmaya
Müsaade edilmeyecek deðerdekiler.
Bence bir süre yaþayan,
Bir süre bekleyen,
Bir noktadan öbürüne
Zamaný aþýlayandý
Karmaþýk insan.
Geride býraktýklarý için
Dönüp þöyle bir baktý!
Günün birinde aradý ve buldu,
Yapmak istediklerini
Yapabileceklerini anlattý,
Yýllarca yoðun olan geçmiþe sarýlýþýný,
Onu diðer insanlara da
Her geçen gün yakýnlaþtýrdý.
Buldu ve sevindi
Her bir farklý öyküler,
Herbirinin içindeki duygular ayný.
Býraktýklarý yerden, devam edercesine
Bir dokunuþtu yaþama adeta
Ah çocuklar onlarda olmasa
Kim kanýtlayabilirdi geçen zamaný
Takýlý kaldýlar bir süre
Zamanýn dönülmezliðine
Hep beraber biraz þaþkýnda olsa
Sonra anladýlar
Büyümüþ çocuklar vardý
Barýndýrdýklarý yüreklerinde.
Sevinçler, coþkular
Derin bir sessizliðe büründü,
iyiki varsýn dediler
Yaþamda kaybolmayanlara
iyiki varsýnýz,
Her birimiz bir yerde de olsak,
Uzaktan uzaða yalnýzlýðýmýz
Kaybolmuþtu kalabalýklar arasýnda.

Ýyiki varsýnýz.

Yazan/Hülya COÞKUN

Sosyal Medyada Paylaşın: