Ölümü görmese de gözlerim, Öldüðünü bilmek zor. Bazen yavaþ yavaþ eriyip gider, Heybetli beden. Bazen ansýzýn geliverir, Hiç beklemediðin son misafir. Sunar sana hayatýn acý meyvesini, Geri çevrilmez bir ikramdýr bu.
Bazen koþarýz, Bazen coþarýz. Türküler söyleriz avazýmýz çýktýðýnca. Sevda ezgilerini Mýrýldanýrýz sevgilinin kulaðýna. Yüzümüzü okþar geçer bazen acýlar, An gelir tutkulu bir aþýk kesilir , Kara sevdasýna mahkum eder bizi.
Keþke Ölçüp biçip zamanýný verebilsek ölümün. “Þu saatte...” “Þurada...” “Þöyle...” diye. Yine de yarým kalýr mýydý aþklarýmýz? Bitirebilir miydik iþlerimizi? Ayrýlabilir miydik Eþ , dost, çoluk çocuktan? Yok ..Yok.. Gidebileceðim saati verecek kadar Cesur deðilim ölüm karþýsýnda. Hiç deðilim hem de. Gelecekse kendi gelsin, Ýster usul usul Ýster aniden, Ama kendince ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
turuncu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.