uyanýrsýn nemli bir yatakta sol tarafýnda bir aðrýyla soluk almaya çalýþýrsýn... yalnýzlýðýn rutubet havasý baþýný döndürür ve berbat bir öksürük alýr yüreðinin kasvetini.. aklýn bir tavan yukarýda uðruna çektiklerin sel olup akar ve güzel hatýrladýklarýn hatýrýnda yoktur aslýnda... son aðlamaklý tren geçer kirpiklerinden koynunda zehir zemberek bir boþluk sokakta sadece senin duyduðun inlemeler ve balçýk bir duraksama sonunda yüksek gerilim aþk düþmeleri... uyanýrsýn birde bakarsýnki kendin bile terketmiþtir seni mühürlenmiþ kapýnýn tokmaðý pencere aðlara gömülmüþ ve yabancýlaþmýþtýr artýk resimlerden bakan o çok iyi tanýdýðýn sýcak gözler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
aslan bülent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.