Yaðmur iri iri yaðar topraða Islanýr incir kuþlarý Benim de tenim ýslanýr Ýçimi ýslatan yaðmurlar yok bu þehirde
Ýçimi ýslatsa ýslatsa Yar hüzünleri Bir dem yar tebessümü ýslatýr Hem içimi hem tenimi
Ayaz olur þehrin uçlarý Bedenim üþür Belki kirpiklerim donar Ama o yardan baþkasý Üþütmez içimi Yalnýzlýk soðuktur bu yüzden
Hiç bir sis bu þehri kör edemez Görmeme engel deðildir anýlarý hatýralarý insanlarý Ama o yar kör eder beni elsiz dilsiz býrakýr Körüm derim ondan baþkasýna Kör kütük býrakýr o sebepten aþk...
Yusuf Usuð Sosyal Medyada Paylaşın:
Yûsuf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.