Karanlýk bir orman giyindik ne mutlu(!) þiirler geceyi suçlayacak mektuplar sebepsizce güneþi oysa paylaþýmlarýmýz bile sýnýrlý susmaya konuþuyoruz en çok seslerimiz vebalýymýþ gibi, birbirimize bulaþtýrýp bir bað kurmanýn korkusunu yaþýyormuþ gibiyiz insan kaç defa aþýk olur susarken bile
ömründen düþürür gibi kaç harf,kaç alfabe düþürdük takvimlerden bütün hayallerimiz vaftiz edilmemiþ düþkýrýðý kalbimde dokunsalar aðlamaklý haller kimden böyle artýk hepimiz yitirilmiþ aþklar sokaðýndayýz hayal et þimdi sarýl boynuna ýþýklý bekleyiþlerinin
þiir bir dil sürçmesi ise çocukluðumu avluya býrakan kim insan kaç defa aþýk olur susarken bile sustun sustuk hepimiz hani nerde geleceðin gergefini dokuyan gülümseme þimdi çýk ve koþar adým sokaða haykýr hüznünde bir rengi var mý