ne söylesem ki gidiþini anlatmak öyle zor ki satýrlarýma daha düne kadar sarý sýcakken sevdamýz dur durak bilmezken mutluluklarýmýz bugün buz tutmuþ bir dünyanýn penceresinden bakýyorum sana aðzýmý açamadýðýmdan kokmuþ dilimle, içimde kaynayan binlerce öfkeli sözcüðümle...
çýkmazlara soktuðun ruhumla kör bir kuyunun karanlýðýnda kanýyorum enkazlar altýnda býraktýðýn kalbimle acýyorum önümde sereperpe, sýzýlanmýþ tonlarca hecemle etrafa saçýlan umutlarýmla acýlarýmýn solan rengiyle daðýlan derin haykýrýþlarýmla..
günlerden, saatlerden habersiz olmamýn anlamý yok bilmekte istemiyorum zaten benim için ,gittiðin günde asýlýý kaldý akreple yelkovan bu kentte gidiþinle de durdu zaman.. zamana meydan okuyup yorulmayan gözlerimse hala kançanaðý o günkü gibi bakarken ardýndan....
hoþuma gidiyor sayfalarýmý kanatmak kalemimle her bir hecemle delikler açmak istercesine yüreðine gülüþün geliyor gözlerimin önüne sonra da kara gözlerin arabanýn penceresinden daðlara taþlara ’seni seviyorummmm’ diye baðýrýþlarýn off be adam... offff...! dilimde sýraladýðým onca küfürü neden çýkaramýyorum neden çýðlýklarýmý sakladýðým hecelerimin boþluklarýna düþüyorum sen benim canýmý acýtýrken bile ben seni neden hala seviyorum...
Aþk-ý KýyameT Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşk-ı Kıyamet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.