bak kardeþim eþlik edip omuzlarýma aðzý karýþýyor bak kardeþim çýplak yükseltiler kahve rengi þeftali aðaçlarý kaybolmuþluðu öyle güzel ki
koca koca adamlarý küçük görüyorsun otlarýn arasýna saklanýp kaçýyorlarmýþ gibi yada hiçbir þeylerden haberleri yok bir filmin içinde içimizdeler biz ne izliyorsak o
dýþarý çýkamýyormuþ korkusu alanlarý daralmýþ sýnýrlarda ölü kalpler duraðý yeþil bir baþlangýca yeniden konu olmak sondan baþa doðru yok olmak
yutkunurken rahatlýðý parmaklarýnda hisseden fasülye sýrýklarý domates fideleri ve hýyar çiçeðine götürülürken uyanmýþ küçük çocuðun düþü eðer patlarsa þehrin balonlarýnda yine de hayaletler görmeye gelir mi sizi
demeden býrakmadý sesini nehir gürültülerim devam ediyor sevmeye yeni yeni büyüttüðüm bir kaç çocuk ve çocuk ruhlu küçük adamlar hazýrlanýyor ölmeye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.