Maria'ya Mektuplar ( II )

Orada panoda sarý bir not kaðýdý
Seni seviyorum yazmýþým
Görmeyeceðini, okumayacaðýný bile bile
Yazmýþým yinede iþte..

Yayýlmýþsýn dörtbir yanýma
Neye dokunsam,
Nereye baksam sen varsýn
Ne ulaþabiliyorum
Ne uzaklaþabiliyorum
Kýsýr bir döngü bu
Bumerang misali nereye fýrlatsam
Dönüp yine yüreðime saplanýyorsun
Çýkmaz dar bir sokaktayým
Karanlýklar arasýnda
Ay karasý gözlerini arýyorum Maria..

Dýþarýda yaðmur yaðýyor
Ahmak ýslatan
Kalk koca adam bak bu senin yaðmurun
Al hayallerini de
Uzaklaþ kalabalýklardan
Huzur bulduðun
Sahildeki çaybahçesine uðra
Ýki kahve iste
Biri kendine
Diðeri Maria’ya..

Gemiler geçiyor önümden
Sanki içinde sen varmýþsýn gibi
Þuursuzca el sallýyorum
Sonra dönüp gülüyorum kendime
Çocuksu yüreðimle..

Önceleri sýradan herhangi biriydin
Zaman geçtikçe büyüyüp serpildin yüreðimde
Sarmaþýk misali tutundun heryanýma
Sensiz hiçbir þeyi hayal edemez oldum..

Geliþin gibi, gidiþinde sessizdi
Anlayamadým
Ancak zaman ilerleyip de kapatýnca
Sana uzayan yollarý
Anladým ki gitmiþ yüreðimin diðer yarýsý
Kroþe yemiþ boksör misali
Sendeledim alabildiðine..

Birzamanlar safsata diye gülüp geçtiðim
Mecnunun neden çöllere düþtüðünü
Keremin Aslý uðruna otuziki diþini neden çektirdiðini
Ferhatýn neden daðlarý deldiðini
Sen gittikten sonra anladým Maria...

17.07.2013 / Darýca





Sosyal Medyada Paylaşın: