KEHANET..

içi tortu sürgünler gelirdi
karanlýða küçülmüþ zaman zerresinde
daha yýldýrýmlar esnemeden vicdan seherinde
kuþlar aðlardý
ardýna kadar açýk gitmelerde...

köþe baþýnda oturan
dilsiz falcýnýn
heybesinde satýlýrdý umutlar
kanýtsýz aþklar
kayalarýn suyu
ve gözenekleri kapalý
ticaret yapýlýrdý sevdalarda....

üfledikçe büyüyen
muhabbetler kýrýlýrdý
sokak arasý figürlerde
doðaçlama yapan acýlarmý dersin
yada
küskün voltalarýn
enteresan gezinmelerimi
öyleside kandýrýrdý çocuklarý
böyleside
ve büyükler
tüketirlerdi heyecanlarý....

þimdi
renksiz özlemler iltica ediyor rüyalara
gözleri kanlý ihanetler
kentin yargýcýný oynuyor
dahasý
yýkýlan her umutta
bir ölüm geziyor sokaklarý
arkasý yarýnsýz piyes
ve son nokta saklambaçtan kehanet....


Sosyal Medyada Paylaşın: