güneşe bakıp
Güneþ batmak üzereydi sabah sessizliði gibi bir
sessizlik kaplamýþtý ortalýðý kafamdaki þu düþüncelerden
kalbimdeki þu sonsuz sevgiden baþka hiç bir þey yoktu belkide
Sanýrým her þey anlamlý gelmeye baþlamýþtý
düþüncelerime, kalbime
Gerçek olan ama sadece gerçek ve edepli olan þeyi yaþamak
istiyordum. Ruhuma iþleyen þu gerçeði atamazdým ,atmakta
istemiyordum zaten.Bu gerçeðin sonunda aciz olduðumu,
korktuðumu bir o kadar da sevindiðimi kalbimin huzur bulduðunu
biliyordum
Haksýzlýk olmayacaktý
Unutulma olmayacaktý
Sadece gerçekler olacaktý ,umursamadýðýmýz gerçekler
Güneþe bakýp, rüzgarý hissedip, nefes aldýðým, özgürce
dolaþtýðým þu hayatta hücrede gibi yaþattýran gerçekleri
görmeyen gözlerimdi, benim elimdeydi, nefsime zulmeden bendim
gözümün önündeki gerçekleri görmek bana düþüyordu, önümüzdeki
gerçekleri
Nefsimi dinlemiyordum dinlememeye çalýþýyordum sadece
gerçek olan þeyleri görmeye ,bulmaya dahasý o gerçekleri
yaþamaya çalýþýyordum.Ýlk rükuda gördüm gerçekleri sonra
secdede alným yerdeyken kalbim göklerdeydi, huzurdaydý
bekliyordum görmeye,hissetmeye devam ediyordum
Þu iki þeyi merak ediyordum önümüzde duran gerçeði
elimizi uzatýp alabileceðimiz gerçeði almamak nefsimizin
oyunu muydu yoksa kendi kendimize yaptýðýmýz zulüm mü ?
Evet ben gerçekleri gördüm ,anladým deyip o nimetlerden
faydalanmamak sanýrým kendimize yaptýðýmýz zulüm olur. Hem de
çok aðýr bir zulüm þu yaðmur gibi yaðan rahmetten faydalanmamak
bir damlasýndan tatmamak zulüm olur
Öyle bir günden korkarým ki gerçeði ve rahmeti o gün anlayanlar
nefsine zulmedenler, kim bilir belki de bizde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.