Düşüşme

Türkü söylemeye durdu kuþlar
Yakýndýr bulutsuzluk...
Olsun, aðaçlarýn karný doyar en azýndan.
Ah, bu yokluk! Neler düþündürür adama.
Düþ’üyorum da tepeden mesela,
Düþesiye içine, döner mi maviye þu gölün karasý?
Koyver gönül, uyma sen yaðmurlara;
Buluruz zahir akþama bir þarap parasý.
Sosyal Medyada Paylaşın: