Otur þöyle yamaca! Bak ne söyleyeceðim Cemreleri saçýpta seni eyleyeceðim Papatyam yâr tomuru açýnda taç olacak Ömrün bende nihayet! Saçýnda meç bulacak.
Demlendiðim gözlerin davetkardýr ezeli Seçtiðim nadidemsin leylak tenden bezeli Bazen engin denizim! Martý olsan ne söyler? Bazen de aþký mabed! Cana dolsan can eyler.
Aydan güzel gül yüzün yaþar tenimde kokun Daðlarýmýn maralý aþar sadaðý okun Ýsteyerek vurulmuþ yüreðim sana yakýn Bir iste bin geleyim! Ereðim yare akýn.
Gezindiðim yörendir aklým gidiyor baþtan Pür nazýný örendir iþmar ediyor kaþtan Su misali dökülüþ esintin dünden güzel Sevdamýn katmerlisi bükülüþ günden özel.
Tanýmlamak ne mümkün iki þehir arasý Görsen bile özlenir iþler kalbin yarasý Ardým sýra öksüzce! Nasýl býrakýr caným Senli dünyam cebimde nere gidersem aným!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.