Telli turnam, Teleklerin tel tel mi. Dost bildiklerin þimdi yâd el mi. Gözünden mi vurdular seni Yoldular mý teleklerini? Gözsüz gönülsüz adamlar. Gölgesinden korkanlar.
Bu yüzden mi yarým kaldý seferin. Bundan mý üzülmelerin. Göze mi geldi zeytin gözlerin. Beladan kurtulmaz mý oldu serin. Telli turnam ezelden mi karalý bahtýn senin?
Kanatlarýný kimler kýrdý. Zaman mý savurdu teleklerini. Kutuplardan mý ziyaretçilerin. Buz yürekli buz adamlar mý. Bunda mý üþümelerin, Yalnýzlýktan mý?
Zeytin gözlerine nasýl da kýydýlar, Zalim avcýlar. Seni gözlerinden, Beni yüreðimden vurdular, Turnayý gözünden vuranlar. Hâlden anlamayanlar. Zeytin gözlüm, Gözlerini senden, Seni benden aldýlar. Bu yüzden gökyüzünde mahzun bulutlar… Ankara,18.12.2007 Ýbrahim KÝLÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.