sonura öretmenimiz birden durup; annýný þamarladý “heyvaaah” dedik, hep birlik “kimin o(ð)lusunuz” “kimin gýzýsýnýz” derse ne deceniz “sen” dedi sadet “-bobamýn oluyun” tam gafasýna cepdeli indirceðdi ki, vazgeþdi hariye “-bobamýn gýzýyýn”
sevim “-muhtar Gara Amadýn gýzýyýn” bilemediler belli sýra gelir bana sorarsa hazýrlandým “dedemin o(ð)luyun” decen
yumuþadý adam…
yazýk, o hýrsla sýra dayaðý atmaktan birilerini özellikle daha çok dövmekten hazýrolda bekledip arkadan penaltý atar gibi haþin bir tekmeyle kýçüstü düþürmekten Gonyalý, Cöbe Halili, Sadet, vazgeçti,
daha evel hiþ duymadýðýmýz ve hiç yakýþmayan çok yumuþak bir sesle hidayete mi erdi ne.. acaba muhtar mý geldi bobalarýmýzý mý gördü hayýrdýr iþallah.. her gün gelseler ya yýmýþacýýýk “-arkadaþlar.. çocuklar, babanýzýn adýný söyleyeceksiniz muhtar, bekçi, çoban, çivtci-ileþber yok muhtar deðil.. Ahmet Altýnay bekçi deðil, Bayram Çay hademe deðil.. Gafar deðil.. Hasan Küçükçapraz Akmemedin Ýbirem deðil… Ýbrahim Karakurt Bobuþ deðil.. Ýsmail Kipri Topal Ismayýl yok.. Ýsmail Avcý Akgulak deðil, Osman Sümbül Semerci deðil, Mustafa Þen Goziroðlu olmaz, Ramazan Çay Macaroðlu olmaz, Abdullah Çark, Macar Apdýllasý yookk, Abdullah Çark tamam mý Halil! “-evet örtmeniimm!!”
ne zaman öðrenmiþ herkesi biliyor vallaha “adamlarýn soyadýný nerden biliyo kii” hacýmemetolu hacýmemet deðil Yýldýrým Çelikli Allah Allah niye ki dedim Ildýrým da ne ki..
sonra kime cepdelinen iþaret ettiyse kitap harfleriyle bobalarýmýzýn adýný dedik bobamýn adý Hacý Mehmet deðildi Yýldýrým Çelikli, Cavidin Mehmet Yýldýz, Irafiyenin Mustafa Þen! yýllardýr semerci aþþa semerci yokarý hakket len gozir, gucur ne ki anam tembihlediydi “avilden emmi olmaz arif emmi deycen” niye? ne bileyin ben..
neyse sadede gelelim iþin aslý ne yaparsak yapalým, ne edersek edelim ne cevap verirsek verelim müettiþ gadak her þeyi bilebilecek deðildik naçar daha sert bir sýra dayaðýndan geçecektik ben bilsem baþgasý bilemese de köylük yerde bu böyle “Cöbe, Keklikolu, Çolak Mercen ne ðözel þe(hi)re göþdüler çocuklarý gurtuldu müetdiþden hinci ben bobama ne deyen ne hayýr bekler ki köyden neye gorkar ký þeerden”
isdermin hinci mesela meetdiþ adýmýzýn manasýný biliyosa yandýk, kurtuluþ yok bu yýllardýr böyleymiþ mesela ben adýmýn manasýný biliyon “peygamber adý” deycen ya ya müetdiþ adýmýn manasýný yannýþ biliyosa iþde o zaman yandým.. hemi de çýra ðibi valla Kezban’a “yalançý” dedi öretmenimiz o da “valla billa yalan deði(l) öretmenim keziban” dediydi ordan biliyoz, valla hepiciðimiz biliyoz kezban ne demek
amma gel-gelelim; cavit ne demek halil ne selim ne ýrafiye ne irecep ne! onnar ne bilecek adlarýnýn ne olduðunu
hu bi keþ gün bi geçse de get nalet ossun ne dayak yeyceðsek yesek de baþýmýza tebelleþ olan hu mü(f)ettiþ kabusu bi bitse ürüyalarýmýza giriyo töbossun ya de(h)þet bi izdirap ermaný mezaliminden galýr yaný yok töbossun.. yok kelp olayýn.. valla da yok talla da yok
“-inþallah bir dtaha gelmez mü(f)etdiþ” “- bobama deyen de biz de göçelim bak Turgut ýp-ýra(ha)t.. “-hay müetdiþ gibi gelmeden gedesice ………..” kökü kökme(ði) kesilesice olmadan gedesice sürüm sürüm sürünesice
“-yau devlet bu mü(f)etdiþi neye ðönderi(r) ki yani sanki o bi ðünde her þey tamamlanmýþ mý olacak mü(f)etdiþin her þeyi tam bildiði ne malim biz de onu imtam etsek mü(f)etdiþ tam puvan alabili(r) mi mü(f)etdiþ her þeyi bilebili(r) mi mesela köyden kaþ giþi asger, Bobuþ Emmi kaç yaþýnda, Deli Yakýp esgerciði ne olalak, nerde yapdý, kimlerin “Sefer görev emri” var bi evde iki goca-ðarý kim, Yakýp Hoca nereli, Sarý Mamýdýn Halis nerde gerçi bunu ben de bilmeyon önemli de deði(l) emme maksat soru sormaðýsa de(ðil) mi? hemi de onun sorcaðý çok mu önemli hayatta hanký iþimize yaraycak mesela Ýsdambolun fet(h)ini bilemesek elimizden geri mi alacaklar bi adamý durduk yer de mi bu me(v)ki-makama getiriyollar vardýr bi bildikleri..
dö(v)letin iþine garýþmaya bakma neyise de yani valla alakasý yok bizim dö(v)letin iþleri iþdee..” …
“-iþi gaydý olmayan adamý ö(ð)retmen et ver mayýþý bireþ torpilý olana mü(f)ettiþ de olmadý ormançý
torpillilere mayýþ ba(ð)laca(ðý)na devletisen sen önüþlük köye bi adam gibi öðretmen yollasan ya”
çok þükür bin þükür ya öretmen yerine mü(f)etdiþ gönderseydi köye dee(ðil) mi gene de… verilmiþ sadakamýz varýmýþ adam ileþberin ettiðini dutduðunu yemeycek baksana ille ona özel civtci olacak dedik ya verilmiþ sadakamýz varýmýþ ö(ð)retmene gurban olasýn varsýn her yanýmýzý çýbartsýn, cicik et etsin”
“-hepimizde bir endiþe acaba “müfettiþ ne sorar” biz nereden bileceðiz soracaklarýný ömrü hayatýmýzda daha önce bi mü(f)etdiþ mi ðördük yenir mi, içilir mi ne boka yarar, gelmese olmaz mý..
ARKASI EN KISA ZAMANDA MÜFETTÝÞ GELDÝ
RESÝM benden önceki dönemde.. hiç öðretmenim olmasa da köyde en emeði geçen Rahmetli Arif Ali Býçaklý öðretmen ve vefat eden bazýlarýna da Allahtan rahmet dilerim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.