ANA / ARA

Ara renkleri sevmem,
Ana renkler dururken;
Siyahla beyaz varken,
Kahverengi, gri, haki...
Suni ve aldatmaca sanki.

Ara yollara da girmem;
Ýzbe, çetrefilli ve tali,
Anayolda gitmek, mantýklý ve akli.

Eðmeden, bükmeden doðrularý...
Ruhen orada duranlarý...
Ana amacý ve gayesi belli olanlarý...
Severim, omuz omuza ve ilkeli.
Arasatta, fotoðrafta bulunmaya meyilli,
Þeklen duranlardan da tiksinirim,
Giderken de, iki ileri, bir geri...
Hiç sevmem; Yüreðiyle deðilde, ayaðýyla gidenleri.

Dogmalar, tabular, kutsallar da ilgilendirmez beni;
Ana cevher Ýnsan; sevgi ve bilgi ile donanýmlý...
Severim; Vicdanlý, üretici, yaratýcý ve adili,
Ara yerlerde olurlar hep; gizli ajandalý, arka beyinli,
Ticari düþünceli ve fýrsatçýya bakarým hep þüpheli...

Ana hedef olmalý, ortak akýl ve kollektifizm;
Entrikalara ve saldýrýlara karþý duruþ, topyekün,
Emeðin örgütlü gücüne karþý sunuldu, liberal globalizm;
Oysa; Ýnsanlýðýn kurtuluþu, demokratik halk iktidarýnda mümkün.

Ara çözümüdür kapitalizmin, o nedenle yetersiz görürüm, sosyal demokrasiyi;
Çeþitli soslarla,albenilerle süslensede; insan deðil, gücün temsili,
Ýnsaný ana cepheden gören ve kapsayýcý, emeðe odaklý;
Doða ve insan sömürüsüne karþý, Ýnsanlýðýn ideali,
Tek ülke dünyada, sýnýfsýz bir toplum için, MARX’ý rehber edinmeli.

18.07.2013
Ömer KIYAK




Sosyal Medyada Paylaşın: