Işte Söylüyorum

Kolay deðil...
Ama, bu kadar zor olmamalý mutluluk...
Huzur, aslý kaybolmuþ,
tarifi eski kitaplarda bulunan bir duygu olmamalý..
Gülümsemek,
Icraati unutulmuþ bir fiil olmamalý..
Ve sen birtanem,
Benim için bir hayalden ibaret olmamalýsýn..

Ben ki,
seni gözümden sakýnýrken...
Deryalar boyu gözyaþlarýmý tek bir gülüþüne kurban ederken...
Ben birtanem,
mutluluðuna ömrümü feda ederken..
Senin olma fikri uðruna,
Kendi hududlarýmý yýkarken...
Mutluluða böyle zor eriþilmemeli..

Filmler izliyoruz,
biriktirdiðimiz gözyaþlarýnýn azad’ýna bahane olsun diye..
Þarkýlar dinliyoruz,
Lal olan dilimizin hazinelerine tercüman olsun diye...
Kitaplar okuyoruz,
derdimize teselli olsun diye...
Olmuyor...
Dindirmiyor acýný...

Gözlerine bakýyorum...
Zaman duruyor,
Iklimler deðiþiyor..
Aklým, fikrim karýþýyor..
Dilim dolaþýyor..
Kalbim,
Kalbim saliselerle yarýþýyor...

Acýyan canýmýn merhemi oluyor iþte o an bakýþlarýn...

Biraz nemli, hafif buðulu...
Mutluluðu ve hüznü ayný anda barýndýrýyor...

AÞK...

Ne gem vurabilen var Aþk’a,
ne hudud çizebilen..

Þimdi,
Yanýnda olmasada bedenim...
Parmaðýnda olmasada yüzüðüm...
Ve kaderinde olmasada ismim...
Söylüyorum...
Seni çok ama çok seviyorum...


Sosyal Medyada Paylaşın: