Çölün ortasýndayým Yorgun, deðersiz ve yalnýz... Ara sýra çöl tilkileri eþlik ediyor O kadar yakýnýmdan yürüyorlar ki Mutlu oluyorum Sonra birden ayaðým köstebek çukuruna takýlýyor Önce gözlerim kararýyor, sonrasý... Gözlerimi açtýðýmda karþýmda sadece Eski dostum köstebek var. "Ne varsa eski dostta var" diye iç geçiriyorum Köstebek dostum benden yiyecek istiyor "Yok" deyince o da deliðine dönüyor. Ýþte þimdi oldu! Artýk tamamen yalnýzým Çaresizlik umutlarýmý da tüketti sonunda Hiç bir beklentim kalmadý bu zorlu yürüyüþte Ama o da ne ? Gönlümün susuzluðunu giderecek Bir içim su... Çölün ortasýnda hem de. Öylesine berrak, Öylesine duru, Öylesine güzel ki... Çok geçmeden anladým Serapmýþ adý !
Sosyal Medyada Paylaşın:
buraktasci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.