Sen Yoktun

Boynum bükük baþým önde,
Dolanýp durdum onun yaþadýðý þehirde.
Kumsalda yürüyüþünü bekledim,
Yabancý ayak izlerine takýldý gözlerim,
Gören olmamýþ tanýyan yoktu.

Nereden bilecek bu sahilde seven biri
Arýyor onu divane deli
Sokak arasýnda bir ben serseri
Uçan her kuþtan haber bekledim,
Seni tanýyan yoktu.


Bir hayalin peþine mi düþtüm,
Yoksa aklýmý mý yitiriyordum.
Yüreðime söz geçmiyor onu arýyorum.
oturduðun sokakta gittiðin parktayým
Saða sola ,bakýndým yoktun.
Yanýmda bekleyen kediyle paylaþtým,
hasretimi…
Oda sustu seni tanýyan yoktu.

Köþede ki sokak lambasýnýn altýnda
karþýma çýkarsýn umuduyla
Gözlerim mahkum yollar gardiyan ve
özlemlerim firar.
Bu günde öksüz yüreðim
Senin olduðun þehrin Arnavut kaldýrýmlarýný,
Arþýnlýyorum tanýyan yoktu.

Saat akþamý gösteriyor
Mor renkler örtüyor sensizliðin üzerini
Görme umudum suya düþüyor
Islanmýþ olanlarý koyuyorum heybeme.
Senin nefes aldýðýn bu yerde
Bir ben vardým,
Sen yoktun.

Ellerim cebimde bilmediðim adreslerdeyim.
Beklide var olmayan bir hayali arýyordum
Kapýsý açýlan her evden,
Çýkacakmýþsýn gibi mutluydum.
Sen diye herkesin arkasýndan
Çýlgýn gibi koþuþturdum,
Tanýyan yoktu.

Yolcu yolunda gerek
Bin parçaya böldüm kendimi
her parçayý bir yere býrakýp
senin;
olmadýðýn bu þehri terk ediyorum.
Çünkü;sen yoktun ve hayaldin


Hoþça kal hayalimi yýkan sevgili
Hoþça kal
Hoþça…

Gamze YAÐMUR
Sosyal Medyada Paylaşın: