Kül Kedisi
Bir ocaðýn baþýnda, türlü dertler baþýnda
Daha ömrün baþýnda, belki yolun baþýnda
Külkedisi demiþler, olmasa bile adý
Yaþamakmýþ gönlünce, yalnýz onun muradý.
Bahtýnýn karasýna, bakmadan yarasýna
Aþýnýn arasýna gam sardý narasýna
Dolaþýp durdu her gün, kasabýn kapýsýnda
Sevgi þefkat dilendi, bir kulun yapýsýnda.
Sahibine bendeydi, yüzündeki bendeydi
Dudaklarda handeydi ahenge sazendeydi
Bir lokma ekmek için, delikleri izledi
Sýrdaþ oldu dostuna, kötülüðü gizledi.
Dilinde sevgilinin, mübarek parmak izi
Doldururken yýllardýr, gözyaþýyla denizi
Gizemli bir perinin, sihirli asasýyla
Vedalaþtý aniden, çoðalan tasasýyla
Sevgiyle miyavladý, kayboldu külkedisi
Gül-i zarda yaþýyor, o þimdi gül kedisi.
Afet Ýnce Kýrat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM