ADINI YAŞAMAK KOYMUŞLAR (1)

adýný yaþamak koymuþlar
ihtimallerin kuyruðuna takýlýp giden
ve kaderine memur edilmiþ
biz medeni sürgünler için,

ehliyeti iki dünya arasýnda
kalmayý bilene veriyormuþ Tanrý ;

kökünden su çýkmayan
topraða bile. bile sarýlýyor ellerimiz.

taburesinde oturduðum
kýçýnda hayatýn çýbaný çýkmýþ,

ýstýrap aþýðý zaman artýðý benim iþte,

sakýncasý yok diyen o nazik dile de
sahip deðilim bu aralar

týkaya mý yorum kulaklarýmý
kötü sözlerden alamýyorum dudaklarýmý,

aklýmýn sesine cevap arýyor gözlerim
ruhuma doktor kesilecek
hiç kimse yok mu etrafýmda,

iþler iyi gitmiyor anlayacaðýn
baþýmýn her öne düþüþü
kötüyü iþaret ediyor ruhuma.

ölüme biraz daha yaklaþmýþ gibi

hani var mý fikirlerimin tozunu alacak
yeni bir dünya özlemi,

Ey Yüceler Yücesi !

içimde düðümlenen bunca
karanlýk kördüðümleri çözmek için

bir iki kuruþa dert býrakýp satmak
zoruma gidiyor artýk,

canýma avukat kesilen Azrail’Ýn nerede
neden saklanýyor gözlerimden
görünmeyi düþünmüyor mu hiç ?

hayal gücüm tam da sýfýra inmiþken.


Sosyal Medyada Paylaşın: