O kadar içtendi ki yüzün gözün onlarý sahiplenmemek ahmaklýk olurdu dur, celallenme hemen mevsimleri gibi bizim oralarýn... deniz görmüþlüðümüz mü vardý sanki bunca zaman gözleri mavi, alabildiðine mavi... bir Murad’ýmýz vardý, o da epeyce uzaktý zaten ve kadýnlar, hiç ara vermeksizin hep bir þeyler yýkar yýkar dururdu
bir bilsen, ne çok dokunasým var saçlarýna ne çok gözlerinde kaybolasým onlarca martý eþliðinde
yol iz bilmez bir tekne sayar mý acaba ellerin beni tutunamamýþken bunca zaman, herhangi bir kara parçasýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.