ayağımı bastığım her yer coğrafya

Eski bir þehrin hürriyet sokaðý burasý
ölmeden önce gülmenin maharet sayýldýðý
Kutlama, sevinç hepsi erimeye meyilli
eski bir þehir sadece
Feri kalmamýþ yadlarda yasa boðuluyor
tecilli umutlar

Sarýya boyandý kaldýrýmlar
ateþ icat olduðundan beri
Yaþam denen tiryakiliðin içine
izmarit olup düþüyor ummanlar
Lakin öksürmekten ölmüyor þehir
imkansýzlýðý seçmenin yoluna tütün ekerken zaman

Bir gece aniden büyüyorum
ve doðduðum tarihe geri dönüyorum
uçurtmalarýn ipi koparken
Aynada üç kiþiyiz biz
biraz beyaz
çokça gri
gerisi siyah
zorlamýyorum artýk benim renklerimi giysin diye þehir

Yoðun bir yanýlgýydý çünkü bildiklerim
sadece sorduðum yaraydý
mana çalmaya çalýþýrken alfabelerden
Bir yaným hala muhalif her þeye
çokça kanamamýþ mýydý yara derinden

Bu þehirde hep ayrýlýk için sallanmýþtý eller
iþte bir romandan arta kalanlar
eski bir dostu kaybetmekten öteye geçmeyen
siyah bir kitaptan uyanmýþlýðým

Ýtiraf etmeliyim ki
bu aralar çok uzaðým sevdalardan
saati deðil aþkaltý dilenmelerin þu saniyeler
Ama bir gün
yeþil ýþýkta geçecek kadar çok seveceðim bu kenti...




Sosyal Medyada Paylaşın: