Bir İntizar Bin Matem

Sus!
Gönlümün karargahýna baskýn gözlerini sürme
yakma sularýmý kýzýl kýyametinle
cemrelerimi küstürme depreþirken bahar..

Cennetimi aldýn ayaklarýnýn altýna madem
toprak durulamaz seni,
dön kendi cehennemine...

Ellerinin kiri bulaþtý bir kere göðüme
bereket düþmez yaðmurlarýndan artýk
aminlerde yýkasan da ruhunu,
kanatlarýndan vurdun, düþlerimi kaç kere...

Sus artýk!
Sustur dilenmelerini
dinsin intihar kusmalarýn yeter,
al git simsiyah tövbelerini alnýmdan
sana edecek intizarým da kalmadý benim
nefesini kefenleyip, çoktan býraktým musallaya....

Sus yine!
Denizlerim durulmadý hala
ihanetin dalgalarý her gece vuruyor sahilime,
bir tokat gibi çarpýyorsun kýyýlarýma
gidiþinin dönüþü yok artýk...

Sus!
Sularý yakamaz, ateþi ýslatamazsýn sen
þimdi tut
ayak üstü cümlelerini,
savurma su görmemiþ nilüfer cennetime...

Dahasý olmaz!
Suyun sýrrýna eremezsin
bir intizar, bin matem býrakýrým eþiðine
vicdan/sýzýn olurum
yaktýðýn kadar yanarsýn sen de
sus...!





Sosyal Medyada Paylaşın: