Unutmadım köyümü
Köyümün daðlarý, malý, davarý,
Bir bir aklýmdalar unutamam ki!
Ýbiþ Ahmet’in purluktada havarý,
Bir bir aklýmdalar unutamam ki!
Kumlukta sütünen kuru ekmeði,
Maðra dagýndan da çÝðdem sökmeyi,
Harmanlýk düzüne dikme dikmeyi,
Bir bir aklýmdalar unutamam ki!
Dursun bahcesinden elma yolmayý,
Kuzu sürüsüyle pancar yaymayý,
Muhittinin de baðdaki haymayý,
Bir bir aklýmdalar unutamam ki!
Gece karanlýkta köye gelirdim.
Hacýnýn bakkaldan sucuk alýrdým.
Kumlukta da keçe ile uyurdum.
Bir bir aklýmdalar unutamam ki!
Nasýl unuturum nazlý köyümü.
Þafak vakti demleridim çayýmý.
Kuruçaydan doldururdum suyumu.
Bir bir aklýmdalar unutamam ki!
Mercanlýyým hasret çeker yanarým.
Dünyayý verseler köyü ararým.
Köyüm Kuþkaya’yý arar sorarým.
Bir bir aklýmdalar unutamam ki!
Hikmet MERCANLI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.