BİZLER BU ÜLKENİN KAYBEDİLMİŞ NESLİYİZ
gürhan
BİZLER BU ÜLKENİN KAYBEDİLMİŞ NESLİYİZ
Çayý kýtlama içen bir toplumun
Aþký kýt kanaat yaþayan çocuklarýyýz.
Bu yüzdendir mahcubiyetimiz
Bu yüzdendir yere bakmamýz.
Art niyetimiz yok inanýn bize
Boyuna ince iþ düþünmemiz
Bundandýr sadece görmemezliðimizdendir
Çýplak bir bacaðý yahut kolu görünce
Aðzýmýzýn suyunun akmasý çeþme misali
Abazalýðýmýzýn tavan yapmasý doymazlýðýmýzdandýr
Kalýn ve kapalý bir geçmiþin çocuklarýyýz
Hava almayan ve özgür olamayan
Konuþamayan ve konuþturulmayan
Ve hep ‘Sus sen çocuksun
Aklýn ermez bu tür þeyler e’ diye hapsedilen
Çarþýya çýkýnca ‘Aman evladým saðdan git’ diye rotasý çizilen
Bir yere gidince ‘Aman çocuðum ulaþýnca ara’ diye takip edilen
‘Kimseye karýþma sakýn’ diye tembihlenen bir neslin çocuklarýyýz
Dýþlanan horlanan ezilen bir nesiliz öyle tuhaf bakmayýn bizlere
Bizler de bilirdik gezmesini eðlenmesini
Ve tam olarak da olmasa hani yâri yarým öpmesini
Bizler de bilirdik sevmesini sevilmesini ve aþký meþki…
Yapmadýksa bütün bunlarý bilmediðimizden dolayý deðil
Aldýðýmýz terbiyeden dolayýdýr
Siz yine inanmayýn buna kanmayýn bana
Yargýlamayýn bizleri sakýn hüküm vermeyin hakkýmýzda
Haksýzlýk edenlerden olursunuz hakký gasp edenlerden…
Masumuz hepimiz bir kuþ yavrusu gibi
Bir kýþ uykusu gibi aðýrýz ve hazýrýz ayaða kalkmaya
Haykýrmaya ‘Bize karýþmayýn!’ diye.
Çiðnediði sakýzý yemenisinin üzerine koyan
Büyüklerinin yanýnda yemek yemeyen
Konuþmayan ve ayak ayaküstüne atýp oturmayan
Bir devrin çocuklarýyýz mahcubiyetimiz bu yüzdendir
Asla ve asla kýzmayan kimseyi eleþtirmeyen
Kötü olmayý göze almayan
Ýþim düþer umuduyla haksýzlýða ses çýkarmayan
Kendisine yapýlmadýðý sürece hiçbir yanlýþa itiraz etmeyen
Haklý da olsa susan bir neslin sessiz ve sakin çocuklarýyýz.
Arkadaþýn manitasýna yenge diye hitap eden
Mahalledeki kýzlara bacý gibi bakan
Her saat futbol konuþan ve aþký mektupla yaþayan yaþatan
Ve elindeki somunu ortadan ikiye bölüp paylaþan
Cebindeki üç kuruþu hesaplamadan çay ikram eden
Nevi þahsýna münhasýr bir devrin çocuklarýyýz
Plastik topun peþinde naylon kramponlarla koþan
Siyah beyaz filmleri hasretle arayan
Soðaný ortadan ikiye kýrýp cücüðünü yiyen
Ve aðýz dolusu küfreden bir neslin çocuklarýyýz
Kýnamayýn asla bizleri, sýnamayýn bizleri
Kuru ekmeðin üzerine tereyaðýný bir sürme gibi çekip
Üzerine toz þekeri bolca boca eden
Ve en büyük mutluluðu bunda bulan
Kanaatkâr bir neslin savurgan çocuklarýyýz
Mahallenin namus bekçiliðine soyunan
Kavgaya gözü kara atlayan üstü baþý toz toprak içinde kalan
Kafasýnda kýrýðý kolunda çiziði bacaðýnda sýyrýðý olan
Sigara izmaritiyle hava atan bir neslin çocuklarýyýz.
Ayný tasta su içen ayný derede yüzen
Ayný takýmý tutan ayný tabakta yiyen
Ayný mekâna takýlan ayný espriyi yapan
Birbirinin ayný olan insanlarýn çocuklarýyýz
Farklýlýk beklemeyin bizlerden
Biz bu ülkenin çocuklarýyýz
Ülkesine dil uzatýldý mý deliye dönen
Bayraðýna yan gözle bakýldý mý kafayý yiyen
Sað olsun sol olsun, doðusu olsun batýsý olsun
Kutsalýna ters söz söylendi mi kükreyen
Bir neslin boþlukta kalan çocuklarýyýz.
Bizler bu ülkenin kaybedilmiþ nesliyiz
Bu yüzden hor bakmayýn bizlere…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.